ฟุตบอลโลกในความทรงจำ ตอนที่ 1 France 98

ตอนที่ 1 – France 98

 

คิดไปคิดมาผมควรมีเรื่องราวตรงนี้ในเพจตัวเองบ้างใช่ไหมครับ?

อ่านของท่านอื่นๆมาก็เยอะ เอาจริงๆถ้าพูดถึงฟุตบอลโลกนี่ ผมคิดว่าผมเกิดช้าไปมาก เพราะได้ยินเรื่องหัตถ์พระเจ้าแห่งปี 1986 เพราะคุณแม่เล่าให้ฟังว่าขณะนั้นมียอดนักเตะอาร์เจนตินาที่ชื่อดิเอโก้ มาราโดน่า , รู้จัก เวิลด์ คัพ 1990 แค่เพลง To be number one และจำ USA’94 ได้เพียงช็อตเดียวคือลูกยิงจุดโทษข้ามคานของโรแบร์โต้ บาจโจ้

มาเริ่มดูบอลจริงๆก็เมื่อตัวเองโตขึ้น เข้าสู่ชั้น ป.4 แล้วก็เริ่มดูฟุตบอลโลกจากโทรทัศน์เครื่องเล็กๆ เครื่องหนึ่งในบ้าน

มันเป็นเทปบันทึกภาพฟุตบอลพรีเมียร์ลีกฤดูกาล 1997/1998 แต่ความจำเลือนลางจนจำไม่ได้แล้วว่า ทีมไหนแข่งกัน

และแล้วก็เข้าสู่ ฟร้องซ์’98 ถ้าเหมือนวัยรุ่นก็เหมือน “โดนเปิดซิง”

ใช่ครับ มันเป็นทัวร์นาเม้นต์แรกที่ผมได้รู้จักฟุตบอล และเป็นจุดเริ่มต้นของความบ้าบอลของผมโดยแท้จริง

เหมือนกับเด็กเริ่มหัดดูบอล ส่วนใหญ่ก็ต้องเริ่มเชียร์ทีมที่เก่งที่สุดก่อน ซึ่งก็หนีไม่พ้น “แซมบ้า” บราซิล

จำได้ว่า สมัยนั้นชอบ ริวัลโด้ ที่สุด เพราะทะลุทะลวงเก่งมาก เอาเข้าจริงๆ อารมณ์เชียร์แบบเด็ก ป.4 ยังไม่รู้จักเลยว่าฟุตบอลเล่นกันยังไง ขอให้เสื้อสีเหลืองยิงเข้าเป็นพอ

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ “หัดนอนดึก” หรือ “ตื่นกลางดึก”

ที่หัวเตียงจะมีนาฬิกาปลุกอยู่หนึ่งเรือน ต้องแอบตั้งนาฬิกาไว้ตอนตีหนึ่งกว่าๆ ค่อยๆย่องลงไปที่ทีวีชั้นล่าง เปิดเสียงให้เบาๆหน่อย

นั่นคือพื้นที่ส่วนตัวยามดึกของเรา!

แต่ถ้ามีเสียงคุณแม่ลงมาตาม ความแตก ก็ซวยหนัก ต้องรีบวิ่งแจ้นกลับขึ้นไปนอน เพราะวันต่อไปต้องตื่นตีห้าไปโรงเรียนแต่เช้า

ผมจำได้ว่าผมตื่นมาดูบราซิลทุกแมตช์ แต่เกมที่ลุ้นหน่อยก็น่าจะเป็นรอบก่อนรองชนะเลิศ ที่ชนะเดนมาร์ก 3-2 (ปีนั้นมีสองพี่น้องเลาดรู๊ปที่เก่งมาก) ส่วนอีกเกม คือนัดที่ เสมอ เนเธอร์แลนด์ 1-1 ก่อนที่ บราซิลของผมจะเข้าไปชิงด้วยการเอาชนะลูกโทษ

 

 

แต่นัดชิง ดันปลุกนาฬิกาไม่ตื่น! นั่นคือช่วงเวลาที่ผมเสียดายที่สุดในชีวิตครับท่านผู้ชม

พอลืมตาตื่นขึ้นมา ดูนาฬิกา ซวยแล้ว มันตีสี่กว่า ผมเปิดโทรทัศน์ ทีมชาติฝรั่งเศสกำลังจะขึ้นรับถ้วยแชมป์ ผมเห็นสกอร์จบที่ 3-0

อารมณ์ช็อกบังเกิด เหมือนหนังหักมุม เพราะผมหวังเอาไว้มากว่าทัพแซมบ้าต้องเป็นแชมป์ฟุตบอลโลกหนนั้น

ผมพยายามตามข่าวจากโทรทัศน์หรือหนังสือพิมพ์ เท่าที่เด็กป.4 คนหนึ่งจะหาได้ในเวลานั้น และพบว่า โรนัลโด้ เจ็บก่อนแข่งบ้าง ป่วยบ้าง

แต่พอไปที่โรงเรียน สิ่งที่เพื่อนๆพูดกันจนสนุกปากในเวลานั้นก็คือ “บราซิล ล้มบอล”

ผมผิดหวัง ใจจริงไม่เชื่อ แต่ก็แอบคิดไม่ได้ว่า ทีมชาติที่เล่นฟุตบอลได้เก่งที่สุดในโลกเวลานั้น จะกล้าแพ้ถึงสามประตู

ขณะเดียวกัน อีกชาติที่ผมเริ่มแอบชอบอยู่ลึกๆ นั่นคือ “สิงโตคำราม” อังกฤษ

อาจด้วยเพราะมีนักเตะแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด อยู่ในทีมเยอะเวลานั้น แถมลูกยิงของแข้งสิงโตแต่ละลูก สวยๆทั้งนั้น ไล่ตั้งแต่พอล สโคลส์ ในเกมกับตูนิเซีย , ฟรีคิกของเดวิด เบ็คแฮม ในเกมพบกับโคลอมเบีย

และแน่นอนไม่มีใครลืมลูกกระชากลากหลบไปยิงใส่ อาร์เจนตินา กำเนิดฉายา “เบบี้โกล์” หรือ “เจ้าหนูมหัศจรรย์” ไมเคิ่ล โอเว่น

เป็นเรื่องที่แปลกมาก เพราะตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน มีนักเตะดาวรุ่งเกิดขึ้นมามากมาย แต่ฉายา “เจ้าหนูมหัศจรรย์” ที่ถูกเรียกโดย อาจ๊ะ สาธิต กรีกุล มีเพียง “โอเว่น” แค่คนเดียว

 

ส่วนเหตุการณ์อื้อฉาวในเกมพบฟ้า-ขาว ด้วยอารมณ์เด็กมาก และชื่นชอบ เบ็คแฮม อารมณ์ประมาณสาวคนแรกในชีวิตที่หลงรัก ช่วงนั้นก็เลยพาลเกลียด ดิเอโก้ ซิเมโอเน่ โทษฐานที่ไปยั่วโมโหจน แข้งหมายเลข 7 ทีมชาติอังกฤษ โดนไล่ออก

ฟุตบอลโลก 1998 ผ่านไปตามกาลเวลา ผมซื้อวิดิโอรวมประตูทั้งหมดเก็บไว้ (พากย์เสียงโดยอาจ๊ะ สาธิต) และจำได้ว่าเปิดวนดูบ่อยจนแทบจะทำได้หมดแล้วว่านักเตะคนไหน ยิงทีมไหนเมื่อไหร่

อีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้เวิลด์ คัพครั้งนี้เป็นที่จดจำมากขึ้นเป็นพิเศษนั่นคือ “เพลงประกอบ” เพราะนอกจากเพลง The Cup of Life ของ Ricky Martin ก็ยังมีเพลงอื่นๆอยู่ในอัลบั้มที่ชื่อว่า “Music of the World Cup: Allez! Ola! Ole!” ที่ผมเปิดฟังในรถตอนไปโรงเรียนจนเทปยืดเทปยาน

เวิลด์ คัพ 98 เป็นประตูที่เปิดสู่โลกแห่งความบ้าบอลของผม เพราะจากนั้น ผมก็เริ่มเชียร์ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดอย่างเต็มตัว จนทีม “ปีศาจแดง” ผงาดคว้าทริปเปิลแชมป์ได้ หลังจากมหกรรมลูกหนังระดับโลกที่ฝรั่งเศสเพียงแค่ปีเดียว

เหล่านักเตะในฟร้องซ์’98 ก็เป็นตำนานแข้งที่ปัจจุบันก็ยังไม่เคยเลือนหายไปจากสมอง เราเริ่มจากตรงนั้น เรามักจะจำได้ว่าจุดเริ่มต้นมันเป็นอย่างไร

มันเป็นจุดเริ่มต้นที่วิเศษ ของการเริ่มดูฟุตบอล ที่น่าแปลกใจคือจากตอนนั้นจนถึงตอนนี้ จากเด็กชายอายุ 9 ขวบ กลายเป็นชายอายุ 29 ปี

ฟุตบอลโลกครั้งแรกของผม จากวันนั้นจนถึงวันนี้ มันผ่านมา 20 ปีพอดี

ทุกวันนี้ผมยังพยายามค้นหาทุกร่องรอยของฟร้องซ์’98 … ทั้งภาพประตูสวยๆ , ของสะสมต่างๆ , เพลงประกอบ , วิดิโอเปิดตัว , โฆษณาของนักเตะยุคนั้น

เปิดมาทีไร ก็เหมือนได้ย้อนเวลากลับไปในวันนั้น วันที่เริ่มชอบฟุตบอลเป็นวันแรก … ยังจำได้ดีเสมอ

#Dropballs