นับตั้งแต่ แมนฯ ยูไนเต็ด ปล่อย คริสเตียโน่ โรนัลโด้ ออกจากทีม ให้เรอัล มาดริด ในปี 2009 พวกเขาก็แทบไม่มีปีกขวาระดับเทพที่ไว้ใจได้อีกเลย ถึงแม้ในเวลาต่อมา โรนัลโด้ จะปรับไปเล่นกองหน้าตัวเป้า หรือขยับตำแหน่งการเล่นได้หลากหลาย แต่สิ่งทีปีศาจแดงยุคใหม่ ต้องการตอนนี้ คือการขึ้นเกม ได้ทั่วสนาม ทั้งด้านซ้าย ด้านขวา ตรงกลาง บอลยาว บอลสั้น และ การบอลเปิดจากด้านข้าง จังหวะยิงไกล ความสามารถเฉพาะตัว รวมทั้งการประสานงานระหว่างแบ็คและปีก ของผู้เล่นริมเส้นในการเอาชนะคู่ต่อสู้ ไม่เเปลกที่แฟนบอลกลุ่มหนึ่งที่ติดตาม ปีศาจแดงตั้งแต่ยุค เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน จะคิดถึงระบบการเล่น 4-4-2 สุดหัวใจ แม้ปัจจุบัน
ระบบนี้ไม่ค่อยมีทีมระดับท็อปนำมาใช้กันแล้ว
เราจะสังเกตเห็นว่าแทคติกของโซลชาจะเน้นไปที่การต่อบอล ตั้งเกมจากแนวหลัง ให้ เนมันย่า มาติช หรือ เฟร็ด เป็นตัวคุมจังหวะ และ เซ็นเตอร์แบ็คต้องขึ้นเกมเองได้ ใช้การตั้งเกม เเก้เพรสซิ่ง และ เร่งสปีดของเกมอย่างรวดเร็ว เมื่อเข้าพื้นที่สุดท้าย ซึ่งแฟนๆ แทบไม่เห็นการเปิดบอลจากด้านข้างมากนัก
นั่นก็เป็นเพราะ ยูไนเต็ดไม่มีปีกที่ครอสบอลเเม่น เหมือน เดวิด เบ็คเเฮม สมัยก่อน รวมถึงไม่มีปีกสไตล์ Inside Forward ที่เลี้ยงกินตัว เลี้ยงตัดเข้าใน ท้าดวลกับเเบ็คคู่ต่อสู้อย่างเมามัน และจบสกอร์ได้เฉียบคม ซึ่งการที่ โอเล่ กุนนาร์ โซลชา ต้องพัฒนา เเอร่อน วาน-บิสซาก้า และ ลุค ชอว์ ในการเติมเกมรุก ก็เพื่อทำให้ทีมมีมิติในการเข้าทำมากขึ้นจากเกมด้านข้าง
ตั้งแต่เกมที่ยูไนเต็ด เสมอเซาแธมป์ตัน 2-2 เป็นต้นมา คู่ต่อสู้ทุกทีมศึกษาวิธีการเข้าทำแมนฯยู และ สามารถหาวิธีหยุดความอันตรายของผู้เล่นเกมรุกปีศาจแดงได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ไล่มาตั้งแต่เกม ชนะ คริสตัล พาเลซ แพ้ เชลซี (เอฟเอ คัพ ) เสมอ เวสต์เเฮม ชนะ เลสเตอร์
และชนะ โคเปนเฮเก้น นัดล่าสุด เกมเหล่านี้ แฟนๆล้วนแล้วแต่อึดอัดกับการทำเกมรุกของทีม ไม่เหมือน ตอนที่ลูกทีม โซลชา ชนะ เชฟฟิลด์ ยูไนเต็ด ไบรท์ตัน บอร์นมัธ และ วิลล่า
แฟนบอลบางส่วนอาจจะบอกว่าทีมเล่นไม่เหมือนเดิม เล่นไม่ดี มีอาการอ่อนล้า แต่สิ่งน่าจะเป็นปัจจัยสำคัญ ไม่มากก็น้อย คือ การขึ้นเกมของเราใช้วิธีเดิมๆ เป็นหลัก มิดฟิลด์ตัวปั้นเกมคือ บรูโน่ แฟร์นานด์ส และ ปอล ป็อกบา ฝากบอลไปที่ เมสัน กรีนวู้ด และ มาร์คัส แรชฟอร์ด ในการทะลุทะลวง
เมสัน กรีนวู้ด มีโอกาสยิงน้อยลง และ มักจะโดนยืนชิด มีตัวซ้อนไม่ปล่อยให้หันหน้าหรือเล่นง่ายๆ เเรชฟอร์ดที่ขาดพาร์ทเนอร์อย่างลุค ชอว์ไป กำลังขาดความมั่นใจ บรูโน่จ่ายบอลยากขึ้น ป็อกบาต้องทำงานหนักทั้งรุกและรับ
หากจะมองถึงการเพิ่มความหลากหลาย เราสามารถทำอะไรได้บ้าง จากผู้เล่นที่มีอยู่ตอนนี้ อย่างแรก คือ
– การทำชิ่งหนึ่งสอง (One Two Passing) ให้แล้วไปเพื่อหนีตัวประกบ
– การจ่ายตัดไลน์กองหลัง หรือจ่ายทะลุช่อง (Breaking Lines)
– การเปลี่ยนบอลเร็วจากฝั่งหนึ่งของสนาม ไปอีกฝั่งหนึ่ง (Transition Play)
– การใช้ความสามารถเฉพาะตัว (Unique Ability)
และการเปิดบอลจากด้านข้าง (Crossing)
เมื่อมองถึงสองข้อหลัง จะเห็นว่ายูไนเต็ดยังขาดผู้เล่นที่มีทักษะแบบนี้อย่างเด่นชัด ทางขวา กรีนวู้ด อาจจะมีจังหวะยิงที่เฉียบคม และ หาพื้นที่ได้ดี แต่เราไม่ค่อยได้เห็นบอลครอสแม่นๆ จากเขา นอกจากจังหวะประตูที่ 3 ในเกมชนะไบรท์ตัน ซึ่งจังหวะนั้นเป็นเกมโต้กลับ หากมองแบบไม่เข้าข้างทีมตัวเอง บอลเร็วจากมาติช เป็นคีย์สำคัญของจังหวะนี้ กรีนวู้ดไม่ได้เปิดบอลให้บรูโน่ยากเท่าไรนัก แค่เปิดน้ำหนักพอดี และ ทิศทางแม่นยำก็ใส่สกอร์ได้ ส่วนฝั่งซ้ายของแรชฟอร์ด ความสามารถเฉพาะตัวของแรชชี่ ที่ทุกคนจำได้ขึ้นใจคือสปีดอันรวดเร็ว พาบอลวิ่งไปเป็นเส้นตรง แต่มิติความหลากหลาย ถ้าเทียบกับปีกธรรมชาติ ที่ไม่ใช่กองหน้าขยับมาเล่นปีกแบบเขา ยังมีข้อแตกต่างกันอยู่หลายจุด
นั่นคือเหตุผลว่าทำไม ยูไนเต็ดถึงต้องการปีกธรรมชาติ ที่ไม่ใช่ปีกประยุกต์มาจากกองหน้า เหมือนที่ซิตี้มี สเตอร์ริ่ง มาห์เรซ ลิเวอร์พูลมี ซาล่าห์ มาเน่ อาร์เซน่อล มีเปเป้ เชลซีมี พูลิซิซ ฮัดสัน โอดอย ซีเย็ค และสเปอร์ส ที่มี ซอน กับ เบิร์กไวจ์น
ปีศาจแดงของโซลชา จะมี ซานโช่ อดาม่า เคียร์ซ่า คอสต้า เดมเบเล่ หรือใครก็ได้ครับ ได้ทั้งนั้น มันจะเพิ่มมิติใหม่ๆ ให้ทีมสำหรับเกมบุกแน่นอน แฟนๆจะได้ดูเกมรุกที่ไหลลื่นมากขึ้น โซลชามีเเผน A แผน B แผน C เราอาจจะได้เห็นการเปลี่ยนตัวที่เร็วขึ้น
เราอาจจะได้เห็นประตูในแต่ละเกมมากขึ้น เราอาจจะได้เห็นช็อตสวยๆจาก Open Play มากขึ้น และเราอาจจะได้เห็นผู้เล่นหลายตำแหน่งทำประตูได้ ไม่ใช่แค่เฉพาะตัวรุก หรือกองหน้า
Leave a Reply